Պակիստանի վարչապետ Շահբազ Շարիֆը գտնվաում էր օկուպացված Բերձորում (Լաչին)՝ Թուրքիայի նախագահի և Ալիևի հետ միասին Ադրբեջանի Ժողովրդական Հանրապետության անկախության և Բերձորում (Լաչին) օդանավակայանի բացման արարողությանը մասնակցելու համար։ Նա օկուպացված Բերձորում հայտարարել է․
«Ինձ համար մեծ պատիվ է այսօր այստեղ գտնվել իմ եղբայրների և ընկերների հետ։ Տեսնել Ադրբեջանի, Թուրքիայի և Պակիստանի դրոշները միասին ծածանվելիս Լաչինում՝ հպարտության զգացում է ներշնչում։ Մենք ցանկանում ենք շարունակել զարգացնել մեր գործընկերությունը, քանի որ ունենք խոր պատմական կապեր՝ հիմնված ընդհանուր արժեքների վրա։ Մենք միասնական դիրքորոշում ունենք Ղարաբաղի, Քաշմիրի և Հյուսիսային Կիպրոսի հարցերում»։
Այս հայտարարությունը հստակ հաղորդագրություն է առաջին հերթին Հայաստանին, Հնդկաստանին և Հունաստանին առ այն, որ թուրք–պակիստանա–ադրբեջանական եռյակը, որպես քաղաքակրթական առանձնահատկություններ ունեցող դաշինք, ունի շատ հստակ նպատակներ, և այդ նպատակները առանձին ուղղությամբ ընդդեմ Հայաստանի են, ընդեմ Հնդկաստանի, ընդդեմ Հունաստանի։
Շատ խորհրդանշական է Շարիֆի միտքը, թե․ «Պակիստանը, Թուրքիան ու Ադրբեջանը երեք հոգի են և մեկ սիրտ»։ Այս թեզը, ըստ էության, նրանք լիովին կապիտալիզացրել են, և մեզ՝ Հնդկաստանին, Հայաստանին, Հունաստանին մնում է լրջորեն ընդունել այս հայտարարությունները և գործել ըստ այնմ։
Արա Պողոսյան